“Atabeyler Çetesi” davasını anımsayan var mı? 6 yıl kadar önce yani 2 Haziran 2006’da “Başbakan Erdoğan’a suikast hazırlığı” manşetleriyle uşak gazetelere servis edilen dava, Ergenekon, Balyoz, Odatv, Andıç vb. yani tüm Ergenekon davalarının ilk provası ve hazırlığı oldu.

ABD, AB, Rusya, Çin, Türkiye vs., hemen herkes açısından Suriye’de yaşananlar, insani değerler ve ahlak ile siyasi ve ekonomik çıkarların birbirine ne kadar uzak düştüğünü ne yazık ki bir kez daha göstermiştir. Devletler ve siyasi ittifaklar açısından yalnızca çıkarlar ve etki alanı mücadelesi vardır. Halkların kaderi, insanların katli, yoksulluğu, on yıllarca sürecek çatışmalarda telef olacağı gibi şeyler hiç kimsenin umurunda değildir. Ne siyasi iktidarların, ne de görevi gerçekleri ortaya koymak olan gazetecilerin!..

Bakın göreceksiniz; ABD’nin gerek kendi yetkilileri, gerek İngiltere veya NATO üzerinden koparacağı siyasi gürültü ve gerek Batılı, gerek yalaka-yerli medyalardan gelecek kışkırtmalar Türkiye’ye bağıra bağıra: “Batı başka işlerle meşgul ama sen de bu ağır hakaretin altında kalma, başka türlü Ortadoğu’nun ağabeyi olamazsın!”, diye bastıracak. Türkiye artık ABD ile Rusya’nın arasında sıkışıp kalmış bir ülkedir! Ortadoğu’ya hava atmak üzere çıktık yola ama dilerim berhava olmayız!

Bir Türk keşif uçağının Suriye tarafından düşürülmesi, geçen aralık sonundaki Uludere katliamından altı ay sonra bir kez daha, aktörleri arasında Genelkurmay ve Hava Kuvvetleri’nin bulunduğu, son derece vahim ve sakıncalı bir durumla karşı karşıya kaldığımızı göstermektedir. Uludere vakasında asker karar verici ve uygulayıcıydı. Bu feci olayın gereği hâlâ yerine getirilmemiş olan siyasi ve ahlaki sorumluluğu ise hükümetin sırtında durmaktadır.

Birinci Dünya Savaşı'nın milyonlarca can aldığı yıllarda, 1917'de, ünlü Amerikalı Senatör Hiram Johnson'a atfedilen söz şuydu: "Savaşın ilk kurbanı daima gerçeklerdir..." Birinci Dünya Savaşı sırasında bile saptanan bu gerçek, günümüzde daha da farklı bir boyut aldı. Artık savaş başlamadan da kurban ediliyor gerçekler. Bunu hem içeride, hem dışarıda gözlemliyoruz.

AKP'nin tek başına iktidarda bulunduğu yaklaşık 10 yıldaki icraatını parti programında verilen sözler üzerinden dün değerlendirmeye çalıştım. Aslında okurun sabrını zorlayan uzunluktaki dünkü yazı için çok sayıda alıntı yaptığım AKP Programı'nda yer verilen birçok bölüm üzerinde özel olarak durmak gerekiyor.

2 Mayıs 2012 günü öğrencilere dağıtılan süt bir anda Türkiye’nin gündemini işgal etti.Çünkü 12 kentte 1000’den fazla öğrenci hastanelik oldu.Milli Eğitim Bakanı,zehirlenme olmadığını iddia ederken Sağlık Bakanlığı da süt alerjisine dikkati çekti.Kimileri,olay “psikolojik kaynaklıdır”,kimileri de “açken mide bulanabilir” diye komedyenlere taş çıkartacak açıklamalar yaptılar. Ancak Sivas Valisi,TV’lere yaptığı açıklamada , sütlerin bozuk çıktığını söyledi.

Beni zerre kadar takip edenler; 28 Şubat dönemine nasıl karşı çıktığımı,bu nedenle bir kaç kez yargılandığımı bilirler. 2003-2004 döneminde, özellikle Jandarma’nın (Şener Eruygun ve Levent Ersöz) benimle nasıl uğraştığına dair belgeler Adliye arşivlerinde bulunabilir. Ancak, ben 28 Şubat’a da , 2003-2004 dönemi hayasızlığına da neden karşı çıktı isem, şimdinin “mağdurları”nı aynı gerekçe ile savunma ihtiyacı duyuyorum:

Uğur Mumcu, 19 yıl önce, 24 Ocak 1993 Pazar günü, bir hasta ziyareti için çıktığı evinden otomobiline binerken uğradığı bombalı suikast sonucu yaşamını yitirdi.

Uğradığı bombalı suikast sonucu 24 Ocak 1993'te yaşamını yitiren araştırmacı gazeteci Uğur Mumcu, ölümünün 19. yılında evinin önünde düzenlenen törende anıldı.